مقایسه مشکلات رفتاری کودکان سن مدرسه مبتلا به تالاسمی مراجعه کننده به مرکز ‏کودکان شهر رشت با همسالان خود

مقدمه : توجه به مشکلات رفتاری کودکان که بیشترین اشکال آسیب شناسی روانی کودک را تشکیل می دهد در تمام فرهنگ ها و ‏جوامع بشری حائز اهمیت است چرا که اغلب اختلالات بزرگسالی ریشه در تجربه های اولیه کودکی دارد. مشکلات رفتاری به علل ‏مختلفی ایجاد می شود یکی از این علل، بیماری های مزمن جسمی مثل بتا تالاسمی ماژور است. شناخت بهتر مشکلات رفتاری کودکان ‏تالاسمی مبنایی برای طراحی موثرتر برنامه های بهداشتی و پیشگیری از مزمن شدن مشکلات رفتاری و روانی در آینده است.‏ هدف : این پژوهش با هدف مقایسه مشکلات رفتاری کودکان سن مدرسه مبتلا به تالاسمی مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی ‏کودکان شهر رشت با همسالان انجام شد.‏ روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی – مقایسه ای است که در آن 50 کودک مبتلا به تالاسمی مراجعه کننده به مرکز کودکان شهر ‏رشت و 100 کودک سالم همسالانشان به همراه مادرانشان شرکت داشتند.‏ ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه ای مشتمل بر 2 بخش بود. بخش اول شامل مشخصات دموگرافیک کودک تالاسمی و ‏سالم و والدین آنها و بخش دوم چک لیست رفتار کودک را بر اساس گزارش والدین (ابزار آخن باخ) بود که از طریق مصاحبه با مادر تکمیل ‏می شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی ( میانگین – انحراف معیار) و آمار استنباطی ( کای دو ) استفاده شد.‏ نتایج : یافته ها نشان داد بیشترین درصد رفتار مناسب واحدهای مورد پژوهش در گروه تالاسمی(100%) مربوط به حیطه های مشکلات ‏جنسی و مشکلات متفرقه و در گروه کودکان سالم(100%) مربوط به حیطه های مشکلات اجتماعی، رفتار ضد اجتماعی، رفتاری ‏پرخاشگرانه، شکایات جسمانی، اضطراب / افسردگی،گوشه گیری، اختلال در تفکر، مشکلات جنسی و متفرقه بود و هم چنین نتایج نشان ‏داد اختلاف معنی دار آماری بین دو گروه از نظر مشکلات رفتاری در حیطه های مشکلات اجتماعی (0001/0‏ p‏)، رفتار پرخاشگرانه ‏‏(0001/0‏ p‏)، اشکال در تمرکز حواس (03/0‏ p‏)، شکایات جسمانی (01/0‏ p‏)، اضطراب و افسردگی(0001/0>‏p‏) و گوشه ‏گیری(0001/0>‏p‏) وجود دارد.‏ نتیجه گیری: نتایج نشان داد که اکثریت واحدهای مورد پژوهش در گروه تالاسمی (94%) و در گروه سالم (100%) از نظر مشکلات رفتاری ‏کل، رفتار مناسب داشتند و آزمون آماری کای دو تفاوت معنی داری را بین دو گروه از نظر مشکلات رفتاری کل نشان داد و نیز بین ‏مشکلات رفتاری کل و مشخصات دموگرافیک به جز سن پدر (0001/0‏ p‏) ارتباط معنی دار آماری یافت نشد.‏